Ijsbergrekenen voor ongeduldige leerkrachten
Door Anke Van Rooten
Het ijsbergrekenen wordt meestal opbouwend vanuit de kleuterklassen ingevoerd. Een zeer logische manier om dit te doen, het is immers de basis van de didactiek: basisinzicht, veel herhalen en voortbouwen op reeds opgedane kennis.
We kregen als schoolteam een introductie en al snel voelden enkele leerkrachten van de hogere jaren dat ze er ook graag al mee aan de slag willen. Zo kijken we dit schooljaar of we al elementen kunnen toepassen in klassen die nog niet op het ijsbergtraject zitten.
Niet alles was even succesvol, maar volgende zaken vinden wij zeker al een mooie voorloper op het volledige traject.
Het MAB-materiaal gebruikten we al intensief in de klas voor we over ijsbergrekenen hoorden.
Wat we nu als extra laag toevoegen is het gebruik van de plaatswaardeschijfjes en de plaatwaardekaartjes. We merken hierbij een enorme stap vooruit in het inzicht van de getallen bij de kinderen, dat hen in alle domeinen ten goede komt.
De schijfjes helpen vooral bij de kinderen bij wie de stap van het telbaar MAB-materiaal naar de abstracte oefeningen nog net te groot is. De kaartjes zijn een succes bij iedereen.
We merken dat ons bijna volledig anderstalig publiek waar we heel veel omkeringen van cijfers zagen, dit nu veel minder doen.
Zowel in het 3de als 4de leerjaar gingen we na het aanbrengen van het nieuwe getalbereik eerst optellend en aftrekkend cijferen voor we aan hoofdrekenen startten.
Dat voelde voor de leerkrachten vreemd aan, want heel anders dan vroeger. Maar spijt hebben we er niet van!
Door het cijferen eerst te behandelen versterken we het inzicht in de getallen en de plaatswaardestructuur, wat de kinderen dan ook meer houvast biedt bij het hoofdrekenen.
Ook wij waren een school waar we kinderen een tafelkaart gaven als de tafels moeilijk gingen. We zijn hier nu mee gestopt en geven de kinderen in de hogere jaren die moeite met automatiseren hebben de mogelijkheid om zelf een kralenketting te maken (we gebruiken strijkparels in 2 kleuren naar keuze).
Bij hardnekkige leerproblemen zoals dyscalculie of heel grote achterstand, laten we de kinderen kaartjes met de tientallen op de juiste plek van de ketting hangen. Ze tellen dan het aantal groepjes en tellen voort van het tiental. Na een tijdje halen we die kaartjes en tellen ze met sprongen van de producten die ze wel kennen.
Hierover hoop ik binnen enkele weken meer te kunnen vertellen, maar we kozen ervoor om dit strookmodel al te implementeren in de hogere jaren als visualisatie van toepassingen.
We hopen dat dit het talige aspect wat voor onze leerlingen erg moeilijk is tijdens vraagstukken, wat kan helpen visualiseren.
groetjes,
Anke Van Rooten
We kregen als schoolteam een introductie en al snel voelden enkele leerkrachten van de hogere jaren dat ze er ook graag al mee aan de slag willen. Zo kijken we dit schooljaar of we al elementen kunnen toepassen in klassen die nog niet op het ijsbergtraject zitten.
Niet alles was even succesvol, maar volgende zaken vinden wij zeker al een mooie voorloper op het volledige traject.
Getalbegrip:
Het MAB-materiaal gebruikten we al intensief in de klas voor we over ijsbergrekenen hoorden.
Wat we nu als extra laag toevoegen is het gebruik van de plaatswaardeschijfjes en de plaatwaardekaartjes. We merken hierbij een enorme stap vooruit in het inzicht van de getallen bij de kinderen, dat hen in alle domeinen ten goede komt.
De schijfjes helpen vooral bij de kinderen bij wie de stap van het telbaar MAB-materiaal naar de abstracte oefeningen nog net te groot is. De kaartjes zijn een succes bij iedereen.
We merken dat ons bijna volledig anderstalig publiek waar we heel veel omkeringen van cijfers zagen, dit nu veel minder doen.
Getalbegrip -> cijferen -> hoofdrekenen
Zowel in het 3de als 4de leerjaar gingen we na het aanbrengen van het nieuwe getalbereik eerst optellend en aftrekkend cijferen voor we aan hoofdrekenen startten.
Dat voelde voor de leerkrachten vreemd aan, want heel anders dan vroeger. Maar spijt hebben we er niet van!
Door het cijferen eerst te behandelen versterken we het inzicht in de getallen en de plaatswaardestructuur, wat de kinderen dan ook meer houvast biedt bij het hoofdrekenen.
Tafelkettingen
Ook wij waren een school waar we kinderen een tafelkaart gaven als de tafels moeilijk gingen. We zijn hier nu mee gestopt en geven de kinderen in de hogere jaren die moeite met automatiseren hebben de mogelijkheid om zelf een kralenketting te maken (we gebruiken strijkparels in 2 kleuren naar keuze).
Bij hardnekkige leerproblemen zoals dyscalculie of heel grote achterstand, laten we de kinderen kaartjes met de tientallen op de juiste plek van de ketting hangen. Ze tellen dan het aantal groepjes en tellen voort van het tiental. Na een tijdje halen we die kaartjes en tellen ze met sprongen van de producten die ze wel kennen.
Strookmodel
Hierover hoop ik binnen enkele weken meer te kunnen vertellen, maar we kozen ervoor om dit strookmodel al te implementeren in de hogere jaren als visualisatie van toepassingen.
We hopen dat dit het talige aspect wat voor onze leerlingen erg moeilijk is tijdens vraagstukken, wat kan helpen visualiseren.
groetjes,
Anke Van Rooten
Copyright © 2022 Bart Libert